معرفی کلی پیراهن ها

پیراهن، هر یک از انواع لباس‌هایی که آستین دارند و در قسمت بالایی بدن، اغلب زیر کت، ژاکت یا لباس‌های دیگر پوشیده می‌شوند. پیراهن ها در اوایل سلسله هجدهم مصر باستان (حدود 1539-1292 قبل از میلاد) پوشیده می شدند. آنها از یک تکه کتانی مستطیل شکل ساخته شده بودند که کناره ها را تا کرده و دوخته شده بود، با دهانه هایی برای بازوها و سوراخی در قسمت چین برای سر. همچنین پیراهن هایی از مصر باستان باقی مانده است که آستین های بلند و تنگی در سوراخ های بازو دوخته شده است.

در اواخر قرون وسطی، زمانی که لباس ها به تناسب اندام نزدیک شدند، اهمیت پیراهن به تدریج افزایش یافت. در طول قرن چهاردهم، پیراهن‌هایی که نورمن‌ها می‌پوشیدند، یک بند گردن و سرآستین ایجاد کردند. در پایان قرن پانزدهم، پیراهن‌ها از پارچه‌های مختلفی مانند پشم، کتان و گاهی ابریشم برای سلطنت ساخته می‌شدند.

پیراهن‌ها در قرن شانزدهم با گلدوزی، توری و تزیینات تزیین شدند و لباس‌های بیرونی مردان - دوتایی یا ژاکت - دارای یقه‌ای پایین بود به طوری که پیراهن روی سینه خودنمایی می‌کرد. در پایان آن قرن، لبه‌های پیراهن به روف تبدیل شده بود، که نشانه‌ای از اشراف بود. در واقع، قانونی در انگلستان تصویب شد که افراد فاقد رتبه اجتماعی را از پوشیدن پیراهن های تزئین شده منع می کرد. در آغاز قرن هفدهم، دولایه آنقدر کوتاه شده بود که پیراهن ژولیده بین آن و شلوارش نمایان بود. سبک جدید لباس مردانه در سال 1666 آغاز شد، زمانی که چارلز دوم انگلستان جلیقه بلند را انتخاب کرد، اما بیشتر پیراهن را پوشانده بود.